De reden, waarom kunstenaars de wereld zullen redden: vanwege de onvangbare, kinderlijke imaginatie, die grensoverschrijdend is, inspiratie buiten en boven alles wat U “realiteit” noemt. Dat wat U de realiteit noemt is de fictie van de inertie van de stof, het aanschouwen van vastheid. Niets is een “vast”. Zoudt U allen door de microscopen van wetenschappers de stof kunnen zien, U allen zoudt in alle realiteit kunnen zien dat alle stof meer inhoudt dan bepaald zijn in de vorm.

Kunstenaars zijn die zielen, die herinnerend, dus Akashisch zijn door grensvervaging, grensoverlapping, imaginatie en droom; en daardoor het grenzeloze aspect zullen invullen van eeuwigdurende vormveranderende stroom. Zij zijn de verstoffelijkte manifestatie van de ziel van eeuwigheid, en dus vernieuwing, die altijd durende stroom van de schepping. Inventiviteit is dus in feite een Akashisch weemoed- en verlangen-energie naar vervulling van eenheid in verscheidenheid, een individuele in- en aanvullend gebeuren dat zo alomvattend is, dat op tijdruimte Eenheid een evidentie zal blijken te zijn. Een ware kunstenaar is daarom op de valreep grenzeloos en vormloos.